آذر 1387 - مقاله وتحقیقات برای دانش آموزان ودانشجویان

کلمات کلیدی :

با توجه به نظرات هوارد گاردنر ،هوشهای چندگانه هفت راه مختلف برای نشان دادن قابلیت فکری هستند.

انواع هوش چندگانه کدامند؟

هوش دیداری / فضایی

این نوع هوش توانایی درک پدیده های بصری است. یادگیرنده های دارای این نوع هوش ، گرایش دارند که با تصاویر فکر کنند و برای به دست آوردن اطلاعات ،نیاز دارند یک تصویر ذهنی واضح ایجاد کنند. آنها از نگاه کردن به نقشه ها، نمودارها، تصاویر، ویدیو و فیلم خوششان می‌آید.

مهارت های آنها شامل موارد زیر است:

ساختن پازل، خواندن، نوشتن، درک نمودارها و شکل ها، حس جهت شناسی خوب، طراحی، نقاشی، ساختن استعاره‌ها و تمثیل های تصویری (احتمالا از طریق هنرهای تجسمی)،دستکاری کردن تصاویر، ساختن، تعمیر کردن و طراحی وسایل عملی، تفسیر تصاویر دیداری.

شغل های مناسب برای آنها عبارتند از:

دریانورد،مجسمه ساز، هنرمند تجسمی، مخترع، کاشف، معمار، طراح داخلی، مکانیک، مهندس

هوش کلامی/ زبانی

این نوع هوش یعنی توانایی استفاده از کلمات و زبان. این یادگیرنده‌ها مهارت های شنیداری تکامل یافته ای دارند و معمولا سخنوران برجسته ای هستند. آنها به جای تصاویر، با کلمات فکر می‌کنند.

مهارت های آنها شامل موارد زیر می‌شود:

گوش دادن، حرف زدن، قصه گویی، توضیح دادن، تدریس، استفاده از طنز، درک قالب و معنی کلمه ها، یادآوری اطلاعات، قانع کردن دیگران به پذیرفتن نقطه نظر آنها، تحلیل کاربرد زبان

شغل های مناسب برای آنها عبارتند از:

شاعر، روزنامه نگار، نویسنده، معلم، وکیل، سیاستمدار، مترجم

هوش منطقی / ریاضی

هوش منطقی / ریاضی یعنی توانایی استفاده از استدلال، منطق و اعداد. این یادگیرنده‌ها به صورت مفهومی با استفاده از الگوهای عددی و منطقی فکر می‌کنند و از این طریق بین اطلاعات مختلف رابطه برقرار می‌کنند. آنهاا همواره در مورد دنیای اطرافشان کنجکاوند، سوال های زیادی می‌پرسند و دوست دارند آزمایش کنند.

مهارت های آنها شامل این موارد می‌شود:

مسئله حل کردن، تقسیم بندی و طبقه بندی اطلاعات، کار کردن با مفاهیم انتزاعی برای درک رابطه شان با یکدیگر، به کاربردن زنجیره طولانی از استدلالها برای پیشرفت، انجام آزمایش های کنترل شده، سوال وکنجکاوی در پدیده های طبیعی، انجام محاسبات پیچیده ریاضی، کار کردن با شکل های هندسی

رشته های شغلی مورد علاقه آنها عبارتند از :

دانشمند، مهندس، برنامه نویس کامپیوتر، پژوهشگر، حسابدار، ریاضی دان

هوش بدنی/جنبشی

این هوش یعنی توانایی کنترل ماهرانه حرکات بدن و استفاده از اشیا. این یادگیرنده‌ها خودشان را از طریق حرکت بیان می‌کنند. آنها درک خوبی از حس تعادل و هماهنگی دست و چشم دارند (به عنوان مثال در بازی با توپ، یا استفاده از تیرهای تعادل مهارت دارند)انها از طریق تعامل با فضای اطرافشان قادر به یادآوری و فرآوری اطلاعات هستند.

مهارت های آنها شامل این موارد می‌شود:

رقص، هماهنگی بدنی، ورزش، استفاده از زبان بدن، صنایع دستی، هنرپیشگی، تقلید حرکات، استفاده از دست هایشان برای ساختن یا خلق کردن، ابراز احساسات از طریق بدن

شغل های مورد علاقه آنها عبارتند از :

ورزشکار، معلم تربیت بدنی، رقصنده، هنرپیشه، آتش نشان، صنعتگر

هوش موسیقی / ریتمیک

این نوع هوش یعنی توانایی تولید و درک موسیقی. این یادگیرنده های متمایل به موسیقی با استفاده از صداها، ریتم‌ها و الگوهای موسیقی فکر می‌کنند. آنها بلافاصله چه با تعریف و چه با انتقاد، به موسیقی عکس العمل نشان می‌دهند. خیلی از این یادگیرنده‌ها بسیار به صداهای محیطی (مانند صدای زنگ، صدای جیرجیرک و چکه کردن شیرهای آب) حساس هستند.

مهارت های آنها شامل موارد زیر می‌شود:

آواز خواندن ، سوت زدن، نواختن آلات موسیقی، تشخیص الگوهای آهنگین، آهنگ سازی، به یاد آوردن ملودی ها، درک ساختار و ریتم موسیقی

شغل های مناسب برای آنها عبارتند از :

موسیقی دان، خواننده، آهنگساز

هوش درون فردی

یعنی توانایی ارتباط برقرار کردن و فهم دیگران. این یادگیرنده‌ها سعی می‌کنند چیزها را از نقطه نظر آدم های دیگر ببینند تا بفهمند آنها چگونه می‌اندیشند و احساس می‌کنند. آنها معمولا توانایی خارق العا د ه ای در درک احساسات، مقاصد و انگیزه‌ها دارند. آنها سازمان دهند ه های خیلی خوبی هستند، هرچند بعضی وقت‌ها به دخالت متوسل می‌شوند. آنها معمولا سعی می‌کنند که در گروه آرامش را برقرار کنند و همکاری را تشویق کنند. آنها هم از مهارت های کلامی (مانند حرف زدن) و هم مهارت های غیرکلامی (مانند تماس چشمی، زبان بدن) استفاده می‌کنند تا کانال های ارتباطی با دیگران برقرار کنند.

مهارت های آنها شامل موارد زیر می‌شود:

دیدن مسائل از نقطه نظر دیگران (نقطه نظر دوگانه)، گوش کردن، همدلی، درک خلق و احساسات دیگران، مشورت، همکاری با گروه، توجه به خلق و خو ، انگیزه‌ها و نیت های مردم، رابطه برقرار کردن چه از طریق کلامی چه غیر کلامی، اعتماد سازی، حل و فصل آرام درگیری ها، برقراری روابط مثبت با دیگر مردم

شغل های مناسب برای آنها عبارتند از :

مشاور، فروشنده، سیاست مدار، تاجر

هوش برون فردی (فرا فردی)

این هوش یعنی توانایی درک خود و آگاه بودن از حالت درونی خود. این یادگیرنده‌ها سعی می‌کنند احساسات درونی، رویاها، روابط با دیگران و نقاط ضعف و قوت خود را درک کنند.

مهارت های آنها شامل موارد زیر می‌شود:

تشخیص نقاط ضعف و قوت خود، درک و بررسی خود، آگاهی از احساسات درونی، تمایلات و رویاها،ارزیابی الگوهای فکری خود، باخود استدلال و فکر کردن ، درک نقش خود در روابط با دیگران

مسیرهای شغلی ممکن برای آنها عبارتند از:

پژوهشگر، نظریه پرداز، فیلسوف

****

منبع : مقاله " هوش های چند گانه گاردنر "برگرفته از سایت http://www.amozesh5.ir

کلمات کلیدی :

برنده، بیش از بازنده کار انجام می دهد، و در انتها باز هم وقت دارد.
بازنده، همیشه «آنقدر گرفتار» است که نمی تواند به کارهای ضروری بپردازد.

وقتی برنده ای مرتکب اشتباه می شود، می گوید «اشتباه کردم»
وقتی بازنده ای مرتکب اشتباه می شود، می گوید «تقصیر من نبود»

برنده متعهّد می‌شود .

بازنده وعده می‌دهد.

برنده به بررسی دقیق یک مشکل می‌پردازد.

بازنده از کنار مشکل می‌گذرد و آن را حل نشده، رها می‌کند.

برنده می‌گوید: باید راه بهتری هم وجود داشته‌باشد.

بازنده می‌گوید: تا بوده همین بوده و تا هست همین است.

برنده ارزیابی درستی از تواناییهای خود داشته و هوشمندانه، از ناتوانیهای خود، آگاه است.

بازنده از تواناییها و ناتوانیهای واقعی خود بی‌خبر است.

برنده مشکلی بزرگ را انتخاب و آن را به اجزای کوچکتر تفکیک می‌کند تا حلّ آن، آسان شود.

بازنده مشکلات کوچک را آن‌چنان به‌هم می‌آمیزد که دیگر قابل حل شدن نیست.

برنده می‌داند که اگر به مردم فرصت داده‌شود، مهربان خواهند بود.

بازنده احساس می‌کند که اگر به مردم فرصت داده‌شود، نامهربان خواهند شد.

برنده ثروت‌اندوزی را وسیله‌ای برای لذّت‌بردن از زندگی می‌داند.

بازنده مال‌اندوزی را هدف خود قرار می‌دهد.

برنده در وجود یک آدم بد، خوبیها را می‌جوید.

بازنده در وجود یک انسان خوب، بدیها را می‌جوید.

برنده می‌داند که چگونه می‌توان جدّی بود، بی‌آنکه خشک و رسمی باشد.

بازنده غالباً خشک و رسمی است، زیرا فاقد توانایی جدّی بودن است.

برنده دیگران را نکوهش می‌کند، ولی آنان را می‌بخشد.

بازنده چنان بُزدل است که قادر به نکوهش دیگران نیست و چنان حقیر است که قادر به بخشیدن دیگران هم نیست.

برنده می‌گوید: بیا برای مشکل راه حلی پیدا کنیم.

بازنده می‌گوید: هیچ کس راه حلّی نمی‌داند.

برنده تمرکز حواس دارد .

بازنده پریشان حواس است.

برنده نسبت به فضای اطراف خود حسّاس است.

بازنده فقط نسبت به احساسات خود حسّاس است.

برنده در هر شرایطی که قرار بگیرد آرامش و تعادل خود را حفظ می‌کند.

بازنده اگر از دیگران عقب بماند، تند وخشن می‌شود و اگر جلوتر از دیگران باشد، بی‌احتیاطی می‌کند.

برنده سعی می‌کند رفتارهای خود را براساس نتایج منطقی آنها قضاوت کند و رفتارهای دیگران را بر اساس قصد و نیت آنها ارزیابی کند.

بازنده رفتارهای خود را بر اساس قصد ونیت خویش و رفتارهای دیگران را بر اساس نتایج آنها ارزیابی می‌کند

برنده در مقابل افراد قدرتمند و ناتوان، یکسان عمل می‌کند.

بازنده به تملّق قدرتمندان پرداخته، ضعفا را تحقیر می‌کند.

برنده می‌خواهد مورد اعتماد دیگران باشد، امّا ذهنش را درگیر آن نمی‌کند.

بازنده برای رسیدن به این اهداف، دست به هرکاری می‌زند امّا سرانجام با شکست روبه رو می‌شود و به هدفش نمی‌رسد.

برنده، می داند به خاطر چه چیزی پیکارکند، و بر سر چه چیزی توافق و سازش نماید.
بازنده، آن جا که نباید سازش می کند، و به خاطر چیزی که ارزش ندارد، مبارزه می کند.

برنده، با جبران اشتباهش تأسف و پشیمانی خود را نشان می دهد.
بازنده، می گوید «متأسفم»، اما در آینده اشتباه خود را تکرار می کند.

برنده، گوش می دهد.
بازنده، فقط منتظر رسیدن نوبت خود، برای حرف زدن است.

برنده، به افراد برتر از خود احترام می گذارد، و سعی می کند تا از آنان چیزی بیاموزد.
بازنده، از افراد برتر از خود نفرت داشته، و در پی یافتن نقاط ضعف آنان است.

برنده، گام های متعادلی دارد.
بازنده، دو نوع سرعت دارد، یا خیلی تند و یا خیلی کند.

برنده، می داند که گاهی اوقات پیروزی به بهای بسیار گرانی بدست می آید.
بازنده، بسیار مشتاق برنده شدن است، در جایی که نه قادر به برنده شدن و نه حفظ آن است.

برنده، مشکلی بزرگ را انتخاب می کند، و آن را به اجزای کوچکتر تفکیک می کند، تا حل آن آسان گردد.
بازنده، مشکلات کوچک را آنچنان به هم می آمیزد، که دیگر قابل حل شدن نیستند.

برنده، از اشتباهات خود درس می گیرد.
بازنده، از ترس مرتکب شدن اشتباه، یاد گرفته که اقدام به هیچ کاری نکند.

برنده، ترجیح می دهد که خود را مسئول شکست هایش بداند، و نه دیگران را.

بازنده، شکست های خود را ناشی از تبعیض یا سیاست می داند.

برنده، معتقد است، ما با کارهای درست و اشتباه خود، سرنوشت خویش را تعیین می کنیم.

بازنده، به قضا و قدر اعتقاد دارد.

برنده،سعی‌می‌کند رفتارهای خود را براساس نتایج آنها قضاوت‌کند، ورفتارهای دیگران را، براساس قصدونیت آنها ارزیابی کند.
بازنده، رفتارهای خود را بر اساس قصد و نیت خویش و رفتارهای دیگران را بر اساس نتایج آنها ارزیابی می کند.

برنده، پس از بیان نکته اصلی مورد نظرش، لب از سخن فرو می بندد.
بازنده، آنقدر به صحبت ادامه می دهد، که نکته اصلی را فراموش می کند.

برنده، حتی زمانی که دیگران وی را به عنوان یک خبره می شناسند، می داند که هنوز خیلی چیزها را نمی داند.
بازنده، می خواهد که دیگران او را یک خبره بدانند، و این نکته که « بسیار کم می دانم» را هنوز نیاموخته است.

****

منبع : کتاب " برندگان و بازندگان " نوشته :سیدنی جی هریس -برگرفته از وبلاگ http://didenodonyayeno.blogfa.com

کلمات کلیدی :