شاید تعجب کنید ختنه دختران این دیگر چیست ؟ این عمل یا همان ناقص‌سازی جنسی زنان (ختنه زنان) عملی است که طی آن بخشی از آلت تناسلی زنانه به خصوص ک لیتو ریس و لبهای آن بریده می‌شود. این عمل که میل جنسی در زنان را تا حد بسیار بالایی نابود می‌کند، سابقا در میان اعراب بسیار متداول بوده است، اما امروزه نیز توسط گروه‌هایی از اعراب، بخصوص در شمال آفریقا مرسوم است. ناقص‌سازی جنسی زنان نزد گروههای دفاع از حقوق بشر و فعالان جنبش زنان یکی از مصادیق خشونت علیه زنان تلقی می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر واژه Female Circumcision را می توانید در اینترنت جستجو کنید و اطلاعات دقیقی درباره این جنایت باستانی یاد بگرید تصاویری که در ادامه می آید ممکن است موجب ناراحتی شما شود پس خواهشا اگر زیر 16 سال هستید و یا یاد گرفتن این مطالب را مفید نمیدانید به این قسمت رجوع نکنید. در غیر این صورت ادامه را کلیک کنید

لینک تصاویر مورد جستجو در گوگل

توجه>>> به دلیل دبخراش بودن دیدن تصاویر برای نوجوانان توصیه نمی شود >>> توجه

ادامه مطالب برای بدلیل داشتن تصاویر خشن برای سنین زیر 16 سال و نوجوانان توصیه نمی شود

به گفته بنیاد جمعیت سازمان ملل این عمل حقوق اساسی زنان و دختران را نقض می‌کند و به سلامتی آنان صدمات جدی وارد می‌آورد. ? فوریه روز بین‌المللی علیه ناقص‌سازی جنسی زنان نامگذاری شده است.

بر اساس آمار، در موارد متعددی این عمل که با دردی جانکاه همراه است، منجر به خونریزی، عفونت، ناباروری و حتی مرگ می‌شود.

این عمل موافقان و مخالفین خود را دارد. جوامع غربی صریحاً موضع خود را در این باره اعلام کرده‌اند و این عمل را غیرانسانی و قرون وسطایی می‌دانند. اما گروهی از اعراب مسلمان این کار را سنت پیغمبر اسلام میدانند و از آن دفاع می‌کنند.

به گفته مدیر بنیاد جمعیت سازمان ملل، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین ??? تا ??? میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند.

70درصد زنان بندر کنگ هرمزگان ختنه می شوند

دختران شهر بندر کنگ بعد از 40روزگی ختنه می شوند. که این کار به خاطر ویژگیهای های فرهنگی و سنتی این شهر کاملاً موجه و منطقی جلوه داده می شود و زنانی که از این کار انتقاد کنند سنت شکن و سرکش خوانده می شوند. عمل ختنه در بندر کنگ”تیغ سنت و فرهنگ” خوانده می شود و با روش های کاملاً غیر بهداشتی و غیر علمی و توسط قابله های محلی انجام می شود.

با کلیک روی عکس ها انها رادر اندازه بزرگتر ببنید

توجه تصاویر زیر به شدت غیر انسانی هستند اگر نمی توانید نبینید و بخواندن مطالب بسنده کنید

african-female-circumcision-photos-97712d_jpg.jpg

african-female-circumcision-photos-97712j_jpg.jpg

lisa-after-circumcision-open_jpg.jpg

gif__circumcision_left_photo.jpg

lisa_after_circumcision_jpg.jpg

 

کانون زنان ایرانی - ترانه بنی یعقوب:

بندر کنگ یکی از شهر های کوچک استان هرمزگان در 5 کیلومتری بندر لنگه واقع شده است.

این شهر 13هزار نفر جمعیت دارد و هنوز با بافتی سنتی قواعد سختگیرانه ای را علیه زنان اجرا می کند.

عمل ختنه که یکی از مصادیق بارز خشونت علیه زنان محسوب می شود در این شهر رواج دارد و بیش از 70درصد دختران این شهر ختنه می شوند.

یک فعال امور زنان بندر کنگ که به دلیل پایه محکم سنت ها و تابو بودن ابراز برخی از این سنت ها نخواست نامش را بگوید. از “ختنه زنان” این شهر به صورت وسیع خبر داد.

وی گفت: دختران شهر بندر کنگ بعد از 40روزگی ختنه می شوند. که این امر بنا به پایه های فرهنگی و سنتی این شهر امری کاملاً موجه و منطقی جلوه داده می شود و زنانی که از این کار انتقاد کنند سنت شکن و سرکش خوانده می شوند.

به گفته این زن بومی بندر کنگ برخی از دختران این شهر در سنین 4یا 5 سالگی ختنه می شوند.
این کار با روش های کاملاً غیر بهداشتی و غیر علمی و توسط قابله های محلی انجام می شود.
عمل ختنه برای دختران این سن بسیار عذاب آور است، زیرا آنها تمام مراحل مثله شدن را با چشمان خود می بینند.

عمل ختنه در بندر کنگ با بریدن لبه های کلیتورس و به وسیله ی تیغ ریش تراشی انجام می شود.

این آگاه محلی همچنین گفت: هرگونه اعتراض به این عمل، سنت شکنی و سرپیچی از قواعد تعبیر می شود. آنگونه که برخی از دختران این شهر نیز عمل ختنه را پذیرفته و در موجه جلوه دادن آن می کوشند.

عمل ختنه در بندر کنگ”تیغ سنت و فرهنگ” خوانده می شود.
برخی از مردم بندر کنگ ختنه شدن مادران و مادربزرگ هایشان را دلیلی موجه برای این کار عنوان می کنند.
بیشتر اهالی بندر کنگ اهل تسنن هستند .گفته می شود در بندر جاسک نیز این عمل انجام می شود.

ممانعت از ادامه تحصیل دختران توسط پسران خانواده، مرد سالاری شدید، جلوگیری از رفت و آمد آزاد زنان و دختران، تعدد زوجات و اهمیت ندادن به تصمیم های زنان در مرود مسائل مهم زندگی از دیگر مشکلات زنان بندر کنگ است.

عمل ختنه روی صد و سی میلیون زن و دختر در جهان انجام شده است و دست کم هر ساله دو میلیون دختر در معرض خطر قربانی شدن قرار دارند یعنی روزی شش هزار دختر.

“این کار معمولاً در شرایط کاملاً ابتدایی به وسیله قابله یا زنی دهاتی انجام می شود. از هیچ داروی بیهوشی برای این کار استفاده نمی شود و دختران با هر ابزاری که در دسترس باشند مانند تیغ ریش تراشی، چاقو، شیشه شکسته، سنگ نوک تیز و در بعضی مناطق با دندان بریده می شوند…”
این قسمتی از کتاب “گل صحرا” خاطرات واریس دیری زن افریقایی است که در کودکی ختنه شده است.

وقتی چندی پیش این کتاب را می خواندم هرگز تصور نمی کردم در کشور من هم زنانی تحت این عمل وحشتناک قرار می گیرند. امروز با فهمیدن اینکه عمل ختنه در بعضی نقاط کشورم هم اتفاق می افتد. چنان شوکه شده ام که گویی هرگز انجام این عمل رابرای زنان کشورم تصور نمی کردم.

امروز همان قدر از شنیدن این عمل وحشیانه در کشورم متاثر و مغموم شدم که چند ماه پیش هنگام خواندن خاطرات واریس دیری درباره مثله شدنش.
امروز با زنی از اهالی بندر کنگ صحبت می کردم. “بندر کنگ” یکی از شهرهای کوچک استان هرمزگان ودر5 کیلومتری بندر لنگه است.

این زن زیبا روی جنوبی با نجابت خاص زنان آن خطه از مسائل و مشکلات زنان برایم می گفت. اینکه ا وو دوستانش به تازگی موفق به تاسیس یک ngo برای زنان بندر کنگ شده اند.

به قول خودش هدف اصلی شان از تاسیس این نهاد غیر دولتی فقط فراهم کردن زمینه ای برای حضور زنان در جامعه است.
او رو به من گفت: کلاسهای خیاطی، گلسازی و کارگاههای آموزشی همه بهانه اند، بهانه ای برای حضور زنان در جامعه.
او از پدران، برادران و شوهران سخت گیر بندر کنگ برایم گفت و اینکه آنها به بهانه های مختلف از رفت و آمد آزادانه همسران و خواهرانشان در شهر جلوگیری می کنند و خواهران جوان خودرا نیز بدون هیچ دلیلی از ادامه تحصیل محروم می کنند.

این دوست عزیز هنگام صحبت هایش ناگهان مکثی طولانی کرد و در سکوتی عجیب فرو رفت…. سکوتی که انگار سالها طول کشید وقتی با کنجکاوی دلیل سکوتش را جویا شدم و او را تشویق به سخن گفتن کردم و خواستم تا مرا بیشتر در جریان مسائل و مشکلات زنان شهرش بگذارد.

با صدایی لرزان گفت:” می دانی خجالت می کشم مساله ای را برایت بگویم”… و باز مکثی طولانی، ” می دانی، مهم ترین مشکل زنان شهرمن مرد سالاری، آزار و اذیت مردان یا ممانعت از ادامه تحصیل دختران نیست. زنان شهرم مشکل بزرگ تری دارند…. آنها هنوز ختنه می شوند، من و دیگر زنان فعال شهرهم هرگز قادر به حل این معضل نیستیم. ما توانستیم در این شهر یک مدرسه دخترانه راهنمایی و یک انجمن شعر زنان تاسیس کنیم… اما چه فایده درباره این عمل وحشتناک هیچ کاری نکرده ایم و نمی توانیم هم بکنیم.
عمل ختنه در برخی دیگر از کشورهای جهان هم انجام می شود مثلاً در سومالی اعتقاد عمومی بر این است که چیزهای بدی میان ران های دختران وجود دارد که ناپاک و نجس است و باید از میان برداشته شود. جای آنها دوخته شود و فقط اثر زخمی در محلی که اندام های جنسی بوده اند باقی گذاشته شود. اما جزئیات واقعی این آئین همواره برای زنان به صورت معما باقی می ماند. “

نوزادان دختر بندر کنگ نیز پس از 40روزگی با تیغ ریش تراشی ختنه می شوند. اگر خانواده ای در این سن از عمل دخترش بگذرد، این عمل در سن 4یا 5سالگی انجام می شود. در این عمل لبه های کلتیورس با تیغ بریده می شود. تحمل این کار برای دختران 4 یا 5 ساله به مراتب سخت تر از نوزادان است چرا که آنها در تمام طول عمل شاهد مثله شدنشان هستند. که این مسئله در آینده برایشان عواقب روحی مخربی خواهد داشت.

از دخترک بومی بندر کنگ می پرسم: هیچوقت انجمن شما در جهت تغییر این نگرش ها گام برداشته است:” تو مردم شهر من را نمی شناسی آنها از ختنه به عنوان ” تیغ سنت و فرهنگ” نام می برند.تیغی که اگر بر بدن زنی ننشیند، آن زن نا پاک و نجس خواهد بود. حتی حرف زدن در این باره هم گناه محسوب می شود.”
شاید به همین خاطر است که از من قول می گیرد در نوشته هایم هرگز نامی از او نیاورم.

در بندر کنگ همچون سایر نقاطی که این سنت دست و پا گیر و شوم اجرا می شود. قابله های محلی در شرایط کاملاً غیر بهداشتی و ابتدایی این کار را انجام می دهند. این زنان این عمل را مفید و مجاز می شمارند. سرپیچی از آن را بر نمی تابند.

گفته می شود این سنت توسط مردان هرمزگان و از طریق سفر آنان به کشورهای دیگر همچون هند (کلکته) و سومالی به این دیار راه یافته است.
دوست عزیزم در این باره گفت: ” هنوز پیر مردانی را در در شهر می شناسم که زن و بچه ای در سومالی یا کلکته دارند و گاهی به آنها هم سر می زنند، ورود این سنت لعنتی هم لابد از همانجا بوده است.”

اعتقاد عمومی در بندر کنگ این است که زنان موجوداتی شهوتران هستند وفقط با عمل ختنه می توان شهوت را از آنها دور ساخت. زنان ختنه نشده در این منطقه موجوداتی ناپاک و پلید متصور می شوند.

واریس و دختران آفریقایی تنها دختران و زنانی نیستند که بی رحمانه مثله شده اند.” گل صحراهای” زیادی در کشور مان هستند که هنوز وحشیانه ختنه می شوند. اما صدایشان به جایی نمی رسد پس وظیفه من و توست که با این سنت های غلط و بیرحمانه مبارزه کنیم…

داستان گل صحرا

گل صحرا داستان زندگی واریس دبری است، زنی که یک مدل بین المللی معروف و در عین حال سخنگوی حقوق زنان در آفریقاست.

واریس وقتی دوازده سال بیش تر نداشت، از زندگی کوچ نشینی صحرایی فرار کرد. چون پدرش در مقابل پنج شتر، ترتیب ازدواجش با مرد شصت ساله ای را داده بود او از صحرای سخت سومالی می گذرد و به لندن جایی که به وسیله عکاسی انگلیسی کشف می شود، سفر می کند. اما با خود خاطرات ناگوار و درد و رنج واقعی سنتی کهن را به همراه می برد: ” ختنه، وقتی که او فقط پنج سال داشت، ختنه شده است.” بخش های اول این کتاب به داستان فرار او از صحرای سومالی و دوران کودکی و زندگی کوچ نشینی اش به ویژه در نگهداری از حیوانات می گذرد.

اما بخش بعدی این کتاب که عنوان “آغاز زنانگی” را دارد از تکان دهنده ترین بخش های این کتاب است. و به موضوع ختنه شدن زنان در سومالی اختصاص دارد.

اعتقاد عمومی در سومالی این است که چیز های بدی میان ران های دختران وجود دارد که ناپاک و نجس است و باید از میان برداشته شود و جای آنها دوخته شود و فقط اثر زخمی در محلی که اندام های جنسی بوده اند باقی گذاشته شود اما جزئیات واقعی این آئین همواره برای زنان به صورت معما باقی می ماند وبرای دختران شرح داده نمی شود. در این بخش از کتاب واریس از تجربه وحشتناک ختنه شدن خود می گوید:” دیدم که زن کولی، زنی که دهاتی بود برای این کار آماده می شود او با روسری رنگارنگی که دورسرش بسته بود و لباس روشن کتانی، شبیه دیگر زنان پیر سومالیایی بود به استثنای این که لبخندی بر لبش نبود و با خشکی و خشونت به من نگاه می کرد او نگاهی مرده در چشمهایش بود. بعد کیفی قدیمی را که مثل فرش بافته شده بود زیر و رو کرد. چشم هایم رویش خیره شده بود، چون می خواستم بدانم با چه وسیله ای مرا خواهد برید.

انتظار کاردی بزرگ داشتم اما به جای آن کسی که کتانی کوچکی از درون کیفش درآورد با انگشتان درازش ته کیسه را جستجو کرد و تیغی شکسته از آن بیرون آورد و زیر و روی آن را آزمایش کرد.

حالا خورشید اندکی بالا آمده بود. نور به قدر کافی وجود داشت و می شد رنگ ها و نه جزئیات را تشخیص داد. با این حال خون خشک شده را روی لبه دندانه دار تیغ می دیدم. زن به آن تف کرد و بعد با لباسش پاکش کرد. وقتی او تیغ را تمیز می کرد. دنیا در برابرم تاریک شد، زیرا مادرم شالی را به عنوان چشم بند روی چشم هایم بست.

چیزی که بعداً حس کردم این بود که گوشت اندام های جنسی ام بریده می شدند.

در اینجا واریس می گوید: وقتی که گذشته را به یاد می آورم واقعاً نمی توانم باور کنم چنین اتفاقی برایم افتاده باشد. مثل این است که درباره آدم دیگری حرف می زنم به هیچ وجه نمی توانم تشریح کنم که چه بر من گذشته است.

او در این باره می گوید: مانند این است که کسی گوشت ران تان را ورقه ورقه کند یا بازویتان را ببرد. فقط فرقش آن است که این قسمت حساس ترین بخش بدن شماست.

فصل های بعدی این کتاب به سفر واریس به لندن و چگونگی کار و فعالیت او به ویژه زندگی حرفه ای اش به عنوان یک مانکن می پردازد اما همیشه موضوع ختنه شدن همچون داغی بر پیشانی اش باقی ماند و در طول زندگی آزارش می دهد و تبعات ناشی از آن همچون پریودهای دردناک و سختی در ادرار کردن همواره آزارش می دهد.

او وقتی خود را متفاوت با زنان غربی می بیند بیشتر از مثله شدنش غمگین می شود.

اما وی هر چه بیش تر پا به سن می گذارد و با تجربه تر می شود بیش تر می فهمد که تنها نیست و مشکلات جسمانی یی که از زمان ختنه شدنش گریبان گیرش شده است میلیون ها زن و دختر را در سراسر دنیا دچار خود کرده است آنهم به خاطر سنتی که مبتنی بر ناآگاهی است بیش تر زنان قاره آفریقا زندگی شان را با درد و رنج می گذرانند. چه کسی به زنانی که نه پول دارند و نه قدرت کمک خواهد کرد. در اینجاست که واریس تصمیم می گیرد به جای دخترانی که صدایی ندارند حرف بزند.

از این پس واریس درباره ختنه شدنش صحبت می کند ابتدا به این دلیل که این موضوع او را عمیقاً آزار داده است و علاوه برمشکلات جسمی هیچگاه نتوانسته است به لذت رابطه جنسی پی ببرد. و دلیل دیگراینکه حالا به عنوان زنی بالغ از کشورش می تواند کاری بکند به جای تمامی زنان کشورش که سکوت کرده اند.

امروز واریس به عنوان سفیر سازمان ملل در راه توقف ختنه زنان جهان فعالیت می کند.

طبق برآورد سازمان ملل عمل ختنه روی صد و سی میلیون زن و دختر در جهان انجام شده است و دست کم هر ساله دو میلیون دختر در معرض خطر قربانی شدن قرار دارند یعنی روزی شش هزار دختر.

این کار معمولاً درشرایط کاملاً ابتدایی به وسیله قابله یا زنی دهاتی انجام می شود. از هیچ داروی بیهوشی استفاده نمی شود و دختران با هر ابزاری که در دسترس باشد مانند تیغ ریش تراشی، چاقو، قیچی، شیشه شکسته، سنگ نوک تیز و در بعضی مناطق با دندان بریده می شوند. مراحل عمل از نظر خشونت بر حسب موقعیت جغرافیایی و روال فرهنگ نوسان پیدا می کند کم ترین صدمه این است که لبه کلیتورس بریده می شود تا برای تمام عمر مانع لذت جنسی زنان شوند.

واریس دیری اکنون با دکتر “نفیس صدیق” مدیر اجرایی صندوق جمعیت سازمان ملل که از اولین زنانی است که مبارزه علیه ختنه را پیش گرفته همکاری دارد و به زودی به آفریقا بر می گردد تا داستان زندگی خود را بازگو کند و با این سنت دست و پا گیر و بی معنای چهار هزار ساله فرهنگ آفریقایی مبارزه کند.

گل صحرا نوشته واریس دیری و کاتلن میلر توسط شهلا فیلسوفی و خورشید نجفی ترجمه و در سال 1383توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

سالانه سه میلیون دختر آفریقایی ختنه می شوند

سالانه سه میلیون دختر در آفریقا و خاورمیانه ختنه می شوند. تحقیقات نشان می دهد که ارتکاب به این عمل غیرانسانی، سنتی مربوط به هزاران سال پیش است که کماکان رایج است. به گفته مارتا ساتوز پیز رئیس بخش تحقیقی کمک به افراد بی دفاع یونیسف، مبارزه با ختنه زنان یک عملکرد جدی است که بالاخره ثمر می بخشد. با افزایش دانش انسان ها می توان اندیشه عمومی را علیه این عمل تغییر داد. رشد فکری افراد، جامعه را به سلاح دانش و آگاهی مسلح می کند و قبح این عمل مشخص می شود. در این قبایل عقیده عمومی بر این است که ختنه دختران یک عمل شایسته و مطابق سنت های قدیم است که نشانگر زیبایی، عفت، قدرت ازدواج، آبروی اجتماعی و پاکدامنی هر دختر است. پس والدین برای نمایش پاکدامنی و آبروی خانوادگی خود علاقه مندند که این عمل حتماً روی دخترانشان انجام شود. طبق آمار یونیسف، عملیات ختنه زنان و یا به عبارت دیگر نقص عضو زنان در ?? کشور در مناطق آفریقا و خاورمیانه انجام می شود و حدوداً ??? میلیون دختر و زن قربانی این سنت نادرست هستند. طبق آمارهای قبلی سالانه دو میلیون دختر مجبور به تحمل این شکنجه بوده اند. لیکن به رغم اطلاع رسانی ها و مبارزات با این عمل غیرانسانی، آمار جدید تعداد دختران محکوم به این حماقت بشری را سالانه سه میلیون نفر گزارش کرده اند.

البته گزارشات امیدبخشی نیز در باب کم شدن آمار این عمل در بعضی جوامع به ثبت رسیده است. به عنوان مثال یونیسف در مصر به اطلاع رسانی و فرهنگ سازی پرداخته است و با برگزاری همایش های عمومی و تبلیغات علیه این عمل مستبدانه در تغییر فرهنگ مردم تلاش بسیاری کرده است. این تلاش ها نیز تا حدی ثمر بخشیده و خوشبختانه فرهنگ و آگاهی کم کم به کشورهای همسایه مصر نیز سرایت کرده است.

کار فرهنگی که باعث تغییر افکار رهبران ملی و مذهبی مردم در این مناطق می شود، باعث تغییر آرا و عقاید عمومی خواهد شد. پس مهمترین عمل آگاه کردن رهبران مردم در این مناطق است. در مرحله بعد افرادی چون معلمان، کارگران، اطبا و… باید اطلاع رسانی شوند تا به مرور پایه های این عملکرد سنتی در این گونه جوامع سست تر شود. ختنه زنان یکی از نگرانی های بزرگ جوامع بشری است، زیرا فقط مختص مناطق فوق الذکر نیست. زنان مهاجر و حتی تعداد زیادی از زنانی که در کشور های صنعتی زندگی می کنند از این نقص عضو رنج می برند. البته در هر کشور درصد زنانی که ختنه می شوند و طرز ختنه شدن آنها متفاوت است. به علاوه بر اساس آمار، در موارد متعددی این عمل که با دردی جانکاه همراه است، منجر به خونریزی، عفونت، ناباروری و حتی مرگ می شود. ولی متاسفانه زنان زیادی در سکوت با این مصیبت کنار می آیند، زیرا آن را سهم طبیعی خود در زندگی می دانند.
تحقیقات نشان می دهد که ختنه زنان در برخی فرهنگ ها یک مشکل دامن گیر و نشانه بارزی از خشونت علیه انسان ها است که زنان بخت برگشته مجبور به رویارویی با آن هستند. به گفته ریما صلاح معاون اجرایی یونیسف، والدین برای برخورداری از آبرو و احترام اجتماعی دختران خود را ختنه می کنند. زیرا باعث می شود که دختر تا زمان ازدواج دست نخورده باقی بماند و والدین از این بابت نگرانی نداشته باشند.

خوشبختانه شواهد حاکی از این است که در کشورهایی چون بنین، بورکینافاسو، آفریقای مرکزی، اریتره، اتیوپی، کنیا، نیجریه، تانزانیا و یمن تلاش های یونیسف تا حدی به ثمر نشسته است و میزان شیوع این عمل ضدانسانی کاهش پیدا کرده است. لیکن برای ریشه کن کردن ختنه زنان نیاز به همکاری تنگاتنگ دولت ها، انجمن ها و سازمان های بین المللی هست. علاوه بر کشورهای آفریقایی و خاورمیانه در کشورهای مهاجرپذیری چون استرالیا، کانادا، نیوزلند، آمریکا و برخی کشورهای غرب اروپا نیز آمار بالایی از این عمل غیرانسانی به دست آمده است که باید برای مبارزه با آن دولت ها قوانین جزایی سختی وضع کنند. یونیسف برای مبارزه با ختنه زنان از تمام قدرت و نفوذ خود استفاده می کند و با صرف هزینه های گزاف سعی در ریشه کن کردن این عمل ضدانسانی دارد لیکن بدون کمک دولت ها هیچ حرکتی امکان پذیر نخواهد بود.

صلاح می گوید: ما می دانیم برای کشیدن خط بطلان بر روی این جنایت هزاران ساله چه باید کرد و به مبارزه با آن برخواسته ایم ولی برای نجات نسل های آتی از این مخمصه به یاری فرد فرد افراد بشر نیازمندیم.

و هر روز مرگ دها نفر دیگر

مرگ یک دختر ?? ساله مصری در عمل ختنه

این دختر ?? ساله که کریمه رحیم مسعود نام داشت، از استان غربیه، در شمال مصر بود.

مرگ این دختر بر اثر عمل ختنه زمانی آشکار شد که پدر وی خواهان صدور گواهی فوت برای کریمه به علت مرگ طبیعی شد.

گزارش ها حاکی از آن است که درمانگاهی که این دختر نوجوان در آن مورد عمل قرار گرفته بود، از سوی مقام های دولتی تعطیل شده و پزشک مسئول مورد بازخواست قرار گرفته است.

مرگ یک دختر نوجوان ?? ساله در ماه ژوئن در حین عمل ختنه، موجب اعتراض های گسترده ای در این کشور شد و دولت رسما کلیه بیمارستان ها و مراکز پزشکی را از انجام عمل ختنه بر روی دختران، منع کرد.

سالانه تعداد زیادی دختر جوان در آفریقا و برخی از کشورهای جهان عرب ختنه می شوند.

با اینکه دولت مصر از سال ???? میلادی این رویه را ممنوع اعلام کرد اما ختنه زنان کماکان در برخی نواحی این کشور ادامه دارد.

تا کنون بیش از میلیون ها زن در آفریقا و جهان عرب ختنه شده اند. در بسیاری از جوامع تصور می شود که ختنه زنان یک دستور مذهبی است و از این طریق پاکدامنی زنان محفوظ می ماند.

این در حالی است که مقام های روحانی ارشد مسلمان و مسیحی مصر بارها گفته اند که هیچ توجیه مذهبی برای این کار وجود ندارد.

دولت مصر اگر چه از سالها پیش، این رویه را منع کرده اما این سنت دیرینه، به نظر از ممنوعیت قانونی استوارتر است و بسیاری از زنان هنوز خواستار ختنه کردن دختر هایشان هستند.

یک گزارش یونیسف که در سال ???? انتشار یافت، نشان داد که ?? درصد زنان ازدواج کرده مصری، عمل ختنه را انجام داده اند. گزارش اخیر وزارت بهداشت و جمعیت مصر نیز خاطرنشان می کند که نیمی از دختران ده تا هجده سال مصری، ختنه شده اند.

منابع:

http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54

http://www.nocirc.org/symposia/first/hosken.html

http://www.wikipedia.org

http://www.bbc.co.uk/persian